Wie herkent zichzelf niet? Na rijp overleg, tenslotte heeft men al enige jaren ervaring, wordt een nieuwe pup aangeschaft. De verwachtingen liggen hoog. Ditmaal gaan we het maken! Men droomt van mooie resultaten in de GHP-discipline met als bekroning C.A.C.- of Atibox-wedstrijden. We spiegelen ons een beetje aan de “vedetten”, zoals een Ronny Van Den Berghe.

Met volle moed wordt gestart. Vroeger gemaakte fouten zullen nu vermeden worden. Na enkele trainingen stelt men vast dat het toch allemaal niet zo eenvoudig is. De nieuwe pup zit anders in elkaar dan de vorige: qua karakter, temperament. Nieuwe uitdagingen duiken op. In teamverband kan er wel een en ander bijgeschaafd worden.

Hoe zouden de “vedetten” dit oplossen? Hou er rekening mee dat dit semi-professionelen zijn, die enkel met de (voor hen) bekwaamste honden werken.

De vedetten moeten er zijn, want daar spiegelen wij ons, als gewone honden-liefhebbers, allemaal aan. Daardoor wordt de hondensport in de “breedte” uitgewerkt. Dit is heel belangrijk: nieuwe leden worden aangetrokken, die trainen en spelen op hun beurt wedstrijden. De vicieuze cirkel geraakt rond. Vergelijk het met een atleet die een gouden medaille behaalt in de judo. Het aantal jeugdige  leden zal in deze discipline op korte tijd aanzienlijk toenemen.  

Zijn wij dan als gewone liefhebber, die er heel wat van onze vrije tijd in stoppen, verkeerd bezig? Helemaal niet, maar het resultaat van “de vedetten” zullen we nooit halen. Negatieve ervaringen en ontgoochelingen des te meer.

Op ons niveau kunnen we echter ook heel wat (resultaten en plezier) bereiken. Laten we beginnen om onze hond te laten “doorstromen”. Dit is al geen eenvoudige klus. We werken hard in teamverband aan de basisopleiding (Begeleidingshond) en nemen er zelfs de nodige tijd voor. Het speuren en pakwerk krijgt ook de nodige aandacht in dit pakket. Des te beter de basis is, hoe gemakkelijker we kunnen “doorstromen” van BH naar GHP I, II en het uiteindelijke doel GHP III. Beschik je over een supergemotiveerde speurder dan kan je de discipline “Speurhond” nog bijnemen.

Behaalde resultaten vertellen niet alles. De wijze waarop ze behaald werden des te meer. Wat is het verschil tussen 95 -95 -95 en 80 – 75 – 78? Oordeel zelf!

Iedere hond (zoals zijn eigenaar) heeft zijn eigen talenten. Soms liggen die hoog. Anderen zijn minder getalenteerd. Maar dit mag geen reden zijn om de uitdaging uit de weg te gaan. Welke geleider verdient meer respect? Iemand die mooie resultaten behaalt met een getalenteerde hond of een andere persoon met geringere punten en een mindere hond?

En laat ons eerlijk zijn: het uiteindelijke doel primeert. Wie droomt er niet van om de eindmeet (GHP III of Speurhond) te halen, zelfs met een minder getalenteerde hond? Je probeert met je team problemen op te lossen. Wat een pak hondenervaring doe je zelf als geleider niet op. Je dwingt respect af bij vriend en tegenstander. Zij achten het niet altijd voor mogelijk dat je met deze hond de eindmeet behaalt. Het kost je zweet, bloed en tranen. Maar jij doet het: misschien ben je toch een “kleine vedette” aan het worden?  Dit is nog altijd beter dan de ene na de andere hond te slijten, waar je geen resultaten mee behaalt of de opleiding van uw hond aan iemand anders toevertrouwt.

Maak zelf eens de oefening: hoeveel malen ben je met je eigen honden succesvol “doorgestroomd”? We kunnen de doorstromingstabel ook maken op clubniveau. Hoeveel van onze leden bereikten de eindmeet: GHP III of Speurhond ?

Eens we dit stadium bereikt hebben, zijn we in staat om de lat iets hoger te leggen. Realiteit primeert op droomdenken!

Een “doorstromingstabel” vertelt je meer dan je beseft. Ben ik goed bezig op training? Bezit ik het doorzettingsvermogen om met mijn viervoeter tegenslagen te verwerken en oplossingen te zoeken? Ben ik voldoende bestand tegen kritiek om niet af te haken en de eindmeet te halen?

Resultaten zeggen steeds meer dan holle woorden!!!

Opgemaakt door Stephan Mestdagh – Secretaris Generaal van de K.B.B.C.